Nedir Bu Masalın Ana Fikri?
şiir- Serkan Öztürk
Biri varmış, biri yokmuş
O yok olan zat benim
Hani onu baştan söyleyeyim
Yat, kalk, yuvarlan
Gez, dolaş, oyalan
Niye beni çağırmadınız lan?
Çürümüş ağızlarda zaman
Nikotin, alkol ve duman
Öldü artık fotoroman
Masallar bile okunmuyor
Niye okusunlar ki beni?
Di mi efenim di mi?
Üretilmiyor azizim adam gibi sanat
Dünyaca tanınmış kimimiz var ki, varsa anlat
Öfff… Suyu çıktı bu muhabbetlerin
O muhabbette bile ismi geçmeyen benim
Evvel zaman içinde
Kalbur saman içinde
Kalmasın söyleyeyim içimde
Geçenlerde övdüler beni feci biçimde
Evire çevire övüş kulübünde
Sağ olsunlar anarlar bazen
Meşhurum sanırlar kısmen
Hepsi ayrı centilmen
Gitmezler hesabı da bana ödetmeden
Develer pek tellal,
Pireler fenomen iken
Gülü sevene batarmış diken
Dinle beni hala hayattayken
Edebiyatta yedi hececiler
Bizim katta boynu devrilesiceler
ışıklar içinde yatasıcalar
ne pis gürültücüler,
Çalan ne biçim şarkı?
hiç anlaşılmıyor ki sözler
Öpsün sizi yedi cüceler
Korkutmaz beni bu öcüler
Yemesin yeter hayallerimi börtüler, böcükler
Bekle beyaz atlı, gelecek bir gün pamuk prenses
Ya tamam biliyoruz bu masal enfes
Ama ne alaka fonda İbrahim Tatlıses
Kısa kes lütfen kısa kes
Bir sarmış, bir yakmış
Ayıpçı sitelere düşen Kırmızı Başlıklı Kızmış
Babaannesi yıkılmış
Kurt olanlara çok kızmış
Keloğlan bile peruk takmış
Alice hidayete ermiş de kapanmış
Nasreddin Hoca kendini minareden atmış
Eşek kameralara anırmış
Rapunzel kafayı kazıtmış
Sindirella önceden oğlanmış
Ne feci bozdu bu masallar
La Fonten meyhanede ağlar
Feci içiyoruz, karşımda dostum Kafka,
Sarhoş biraz, konuşuyor bağıra çağıra
“Ben yazdım ulen Gregor Samsa’yı
o var diye donattılar yan masayı
Topladı piçoğlu parsayı”
Tüm entelektüelliğimle moral veriyorum ona;
“La oğlum çocuk gibi ağlama
Gelirin yarısı yayın evine, üçün biri yazara
meşhur olur bazen senden fazla yarattığın
Dengin mi senin Allah aşkına O yaratığın?”
Alkolden son cümle garip oldu, farkındayım.
İçelim, güzelleşelim, botokslanalım
Bir ara fazla kiloları da aldıralım
Ahhh…
Şöhret bu
Bir varmış bir yokmuş
Bir yanarmış, bir sönermiş
Öztürkoğlan söylermiş;
“Dostlarım bana katlanır mı
Zorla okutuyorum satırlarımı
Dinle ne diyor bilim adamları
Evrende hiçbir ses kaybolmaz
Bu yazdıklarından da şiir olmaz”
Öyle deme Öztürkoğlan öyle deme
Bence edebiyatta yerim dolmaz
Aldı tekrar sazı;
“Sen çok önemseme yine de yazdıklarını
Ego bu şekerim, ne olur ne olmaz”
Yaşandı her şey eski bir masalda
Yarım kaldı uzun metraj masada
Evim vardı o da kaldı İstanbul’da
“Beraber gidelim.” diyor dostum Franz Kafka
Bu vaatler bana hep nafaka
Biliyorum ayılınca unutacak,
Hatta kendisi hayatta bile olmayacak
Olsun güzel zamanlar geçirdik Kafka’yla
Ama selfi çektirdim Gregor Samsayla
Koydum Facebook’a, Instagram’a
Yokum yurtta , ama havam olsun yurttaşlara
Laykla yavrum laykla…
şiir- Serkan Öztürk
