İtham

şiir- Ahmet Bozkuş

Kalemde parmak izim

Kâğıtta eşkâlim var

Hem de ismimi vermiş

Hatır bilmez martılar

Denizin rengini güya çalan benmişim

Bir gece harman yerinde

Neron’a özenmişim.

Yakmışım kınasını kapkaranlık bir kentin

Ve takmışım merasimle yakasına prangayı

Satmışım anısını bütün dertli yerlerin

Yalnızlığın mekanını üstüme yapmışım

Salmışım üstüne gaddar bir kargayı

Oymuşum gözünü sevdiğim pınarın

Ben oymuşum o da ben

Hayal meyal zihnimde gezinen bir suretmiş

Aşık olmuşum diye bu nasıl cüretmiş

Hayat memat meselesi

Garip bir cumartesi

Beni bilen herkesi

Silmişim defterimden

Bir sergi açmışım müstakil dertlerimden

Hesap sorsun bana tırnağı kanlı garson

Çalışsam kazanırım iki elimde baston

Akrep ile aramda var bir rekabet

Yelkovanın sırtında dönüp duran bir illet

Ne dediysem yalandır, reddederim ilk celse

İçim dışım bir benim mevzu bahis ecelse

Alınmıştır ifadem aşık olduğum bir an

Sen sözlerime değil de gözlerime inan

 

Şiir: Ahmet Bozkuş

Fotoğraf: Abdulrahman Abu Shaer