Ölmenin Alfabesi

şiir- Muhammet İsa Öztürk

Yüzüne tütün bulaşmış coğrafya

Akıp gider göğsüne zamanın

Ne teni utanır yaşamanın

Ne de bakışları ölümün

Gençliğini eskitir ihtiyar bir toprağın

Alkışı yurt edinen bohemlik misali

Arzın kolunu ısırır sığınan su

Başlar umursamaz bir susmak

Betona babasını çizen çocuk masumiyetinde

Ve ölüyoruz her an daha fazla

Nefesi kokmuş yaşamaya

Ölüyoruz cesaretli

Bir irkilmenin yorgun alfabesine

şiir- Muhammet İsa Öztürk