Hayat Kırıklığı

Şiir – Serkan Öztürk

Adli kontrol şartıyla tahliye edildim

İftira atıp ihbar etmişti amirim

İhbara itibar verdiler, bana da beş yıl

İstinafta varmış insaf, verdiler indirim

İkinci yılımda çıkıverdim

İlk iş dolmuşa bindim

Cezaevinde dolmuşu da özledim

Dolmuştu yine gözlerim

Özlenirmiş önemsizlerin bile, bildim

Paraları şoföre ben ilettim

Bebekli bir kadın bindi

Hemen yer verdim

Bebeğe gülümsedim

Çevirme var dediler çöktüm

Müsait bir yerde indim

Her yer müsaitti bana zaten

Şehri gezdim, simit yedim

Kedileri sevdim, çimenleri ezdim

İnsanlara baktım, pek ürperdim

Endişe vardı gözlerinde, okudum

Sinirliydiler ve neşesiz, gördüm

İçerideki insanları düşündüm

Umutlarını ve güzel günler düşlerini

Düşlerimi düşledim

Sabrettiğim kederlerimi hesaba çektim

Ben hiç böyle hayal etmedim

Anladım, ben şehre erken indim

Aç kapıyı gardiyan ben geri geldim

Ekim 2020 

Şiir – Serkan Öztürk