Uzaklarda

Şiir: Hakan Yiğit

Ben henüz küçüktüm
Anamın elleri gezerdi yüzümde
Pusu kuşlarının sesi yankılardı dağlarda
Bir sessiz bir soğuk karanlıkta
Akşam ayazı çöktü müydü dağın eteklerine
Üşürdüm anamın kollarında

Bu yüzden sevemedim akşamları da
Alıcı kuşları düşürür aklıma
Kalırım uzaklarda hem de çok uzaklarda

İnce parmakları çenemde gezer
anamın
-kaldır başını korkma ben onları kovarım
derdi
O zaman
Gecede ay gülerdi
Yeryüzü gülerdi, gökyüzü gülerdi
Anamın yüzü gülerdi
Başımı kaldırınca görürdüm
Anamın yüzü dünya kadar güzeldi

Şubat 21

Şiir: Hakan Yiğit