Gece

Şiir: Hakan Yiğit

Bütün kapılar açık.

Parkeleri oynamış

bir odanın tabanında

Gıcırtı seslerini yöneten sıcak ayak izlerim

Duvarda bir tablo, sağda solda fotoğraflar

Güneşin batışı yansımış duvara, sıcak ve kızıl

Kitaplar kağıtlar falan, darmadağın ortada

Çocukluğumdan kalma pili bitmiş oyuncak

Kurumaya yüz tutmuş çiçeklerle yan yana.

Hiç yaşanmamışçasına

Şiirler okunmamışçasına

Şarkılar söylenmemişçesine

Sözler yankılanmamışçasına duvarlarda

Mavi örtünün altında hiç yatılmamışçasına

                                Damlayan musluğun sesi

                                Geçen araçların gürültüsünden hariç her şey uyumakta

                                Ağustos böcekleri bile derin uykuda

Az sonra ben de uyuyacağım

Denizin üstüne yayılmış milyonlarca denizanası göreceğim düşümde

Bir ayyaşla paylaşıp şarabımı gençliğimden dem vuracağım

Niye bilmeyiz değerini yaşadığımız günlerin?

Şiir: Hakan Yiğit