Maviyi Getiren Misafir

Şiir: Ahmet Bozkuş

Kuşanmışsın yine o serin maviyi

Keder geçirmeyen, hüzün işlemeyen

Dudağında, elem tüketen gülüş

Sabah rüzgârı gibi, kuş ürkütmeyen

Ellerin gül kokmuş, saçların kekik

Dağlar sırdaşın olmuş üstelik

Bir tutam incelik, biraz güzellik

Bırak da git bana hediyen olsun

Ömrümün bir yerinde, hem de aniden

Bana da bir kez gül diyen olsun

Gözünde büyümüş yolu umudun

Sen bu baharı nereden buldun?

Nereye gidersen gelmiş seninle

Buluşmuş elleri, hep ellerinle

Yalnızlık yorgunu kalbimi dinle

Asla vazgeçme bu göç halinden

Durursan vururlar seni güzelliğinden

Dilinde aşikâr bir umut şivesi

Yüzünde çocuksu yağmur hevesi

Ele verir seni, sendeki bahar

Kapansın yüzüme hayal perdesi

Bende esir kaldı eski şarkılar

Yolunu gözleyen uzak dağlar var

Kuşan da git yine o serin maviyi

Şiir: Ahmet Bozkuş

Fotoğraf: Gary Cheeseman