Siyaha Düşen Gölge

Şiir: Ahmet Bozkuş

Gölgem düşmüş siyaha

Varlığım delilsiz

Haritamda eksik şehirler

Yüzümde bir bulut,

Başımda keyifsiz bir kış güneşi

Parmak izim var umudumu vuran silahta

Gölgem kayboldu siyahta.

 

Attığım adım titrek

Defterde adım karalı

Bana selam taşıyan kuş

Kanadından yaralı

 

Bir dağ başında beklemekteyim

Yanım yörem uçurum

Gece olsa, kopsa kıyamet ben bir yol bulurum

Lakin gözümü bağlamışlar

Kan kokan bir çaputla

Bir misafir gelmiş bana

Fesleğen dolu tabutla

 

Çocukluğum can vermiş

Gençliğim vurgun yemiş

Yarınım gasp edilmiş

Siyah bir duvarda solup giden gölgeyim

Haritada silinen köz sürülmüş ülkeyim

 

Bir şiir yazsam ölmem belki

Sen olsan gizli öznesi

Anlamasa insanlar

Şairin içindeki sesi

Ah benim kalbimin sitem bilmez annesi

Kalemimin battığı bu hüzün neyin nesi…