Ve Melankoli

Şiir: Ayşegül Demir

Fotoğraf:Jairo Alzate

Bu kaçıncı, vurur yüzüme…

Çarpmayın kapıları.

İrkiliyorum acı sesine,

Ki benim o, bekleyen eşiğinde.

Bîzâr, mey’ûs ve zâyî…

Ne kadar kelime varsa

Kaynayan feleğin terekesinde,

Ruhuma zimmetli.

Çınlıyor kulağımda melankoli,

Ve donuyor bütün renkler…

Kollarım açık, aynı ilk günkü gibi,

Anneden red yemiş,

İki eli böğründe kalmış,

Dünkü çocuk gibi.

Şiir: Ayşegül Demir