Papürüs’ün Kuyruğu

Şiir: Esra Aydan

Fotoğraf: Arvind Shakya

Uyandım!

Ejderha gözleri öptüm

Düşümde

Papirüs ‘ün kuyruğundan yırttım

Altın dolgulu dişleriyle

Uyurgezer volkanlar gibi kabarıp

Gülümsedi

“Çocuk sen daha büyümedin mi”

 

Kuşlarla başım dertte

En çok da çalıkuşları

Şımarıklığı pekiştiriyorlar

insanın içinde 

Ben gecede Necm yıldızı

Işık kolonisi boşlukta  gözlerin

Güvenme!

Ansızın gidebilirim

Aramızda

binlerce ışık yılı

 

Mağripte pörsümüş bir Hüma kuşu

Dudak kıvrımında mevsim değişmiş

Duralım güneş de ağarana dek

Kadınlar ki

Saçları ışık arkları

Omuriliği kainat ağacının

Susuz çamurdan

Kar kanatları

 

Ben bu kalıplara sığmam

Gönenmelisin

Renkler matinesinin

assolistiyim

Neptün gölgesinde

Metruk salıncak

Zakkum ağacının memnu meyvesi

Şuh bilincimde

Gövermelisin

Şiir: Esra Aydan