Gel Küçüklüğüm

şiir- Zeynep Gür

Gel küçüklüğüm otur yanıma

Bakalım seninle yıldızlara aya

Aydınlatsınlar bugün aramızdaki uzayan yolları

Buluşalım senle

Çatı katındaki

Küçük pencere pervazında

Belki ayaklarımızı sallarız boşluğa

Ben sana masal anlatırım

Sen yatarsın dizime

Okşarım başını sana yani bana yetecek kadar

Çılgınca kahkaha atarız

Korkma kızamaz sana hiç kimse

Ben varım artık

Tüm yaralarını sarabilecek kadar büyüdüm

Uzanıyor dünya ayağımızın altında

Sokakta gençlerin mutlu çığlıkları

Mutlu olamaz kimse bizim kadar

Sen varsın artık benim yanımda

Hep benimleydin

Ama

Karanlık düşlerden ancak uyandım

Gel seninle izleyelim dünyayı

Yeniden doğmuşçasına

Boyası akmış düşlerime

Gökkuşağı mevsimler çizelim

Her şey bitince sen git oyna

Çamurdan ev yap geleceğin için

Ben anneliğime döneyim/

Ben gidip çocuk bakayım

Otuzunda kadıncasına

İkimiz bir kişiyiz

Ama

Herkes yaşasın kendi yaşında

şir- Zeynep Gür