Taarruz

Şiir: Ahmet Bozkuş

Fotoğraf: Şahin Sezer Dinçer

Savrulan taşlar çağında

Kalbimi aldım elime

Bir sıkımlık canım var

Cellat ağlar halime

 

Harp etmek revaçtayken nüks etti şairliğim

 

Tam söyleyecektim

Yabancı bir dil saplandı dilime

Sözümü esir aldı,

Unuttuğum o kelime

Sesim kaldı boşlukta,

Gırtlaklandı feryadım

Yankısında boğulduğum

Bu yalnız selam kime?

 

Dönsem sılam karanlık

Gitsem yolum uçurum

Durduğum yerde ha bire

Gök düşüyor üstüme

 

Harp etmek revaçtayken aşk bulaştı kanıma

 

Kimseye söyleyemem,

İçim dışım bir değil.

Kuşandığım zırhın ardında bir güvercin

Caymasın diye hayattan

Kanat vurur kalbime

Aynaya baktım birden

Kan bürüdü gözümü

Yakama gitti elim

Düşman buldum harbime

 

Harp etmek revaçtayken dağıldı krallığım

 

Adımın yazdığı paralar döndü pula

İnsanlardan evvel kuşlar döndü sırtını

Bulutları küstüren bir dağ düşmüş içime

Alevler saldırır da

Yağmur düşmez şehrime.

Şiir: Ahmet Bozkuş