Yağmurlu Hikaye

Şiir: M. Esat Özen

 

“Bomonti’ye gidiyor musun ağabey?”  

Diye sordu Sait Faik. “Atla” dedi adam; atladı.

Bense şimdi Bomonti’den fevkalade uzaktayım.

Yalnız muhayyilemde, unutulan bir İstanbul var.

…

Bomonti’ye gitmeyeli iki yüz seksen cumartesi geçti.

Ömrümden bir ömür ve bilmem kaç da ülke geçti.

Artık atlayacak ne bir araba kaldı, ne de bir tren,

Yalnız bir hasretlik, bir de memleket sevdası,

Burnumda tüten.

Şiir: M. Esat Özen