Dökülme

Dökülme | Rasih Yılmaz

 

 

Tüller sarkıyor pencerenden;

   uyu sen,

       uyanma sen…

 

Taşlığında terlikler,

         esila; adımların güneşten…

 

Hangi rüyadasın,

        az biraz odalarında gezeceğim,

  saçların hâmûşân ürperme,

           o rüzgar benim…

 

              Gece sabaha çalarken,

                       başucunda bir bardak…

 

                                    Uyu sen,

                                         Uyanma;

                                                dökülme koynuma…

 

 

Şiir: Rasih Yılmaz

Fotoğraf: Olya Kobruseva