Vaziyetname

Şiir: Serkan Öztürk

Fotoğraf: Kübra Arslaner

Gittim senden, attım da bir zar

Bitersin sandım azar azar

Çıkan sonuç beni pek bozar

Şiirlerim anasonlu, şarkılarımsa damar

Zam üstüne zam hasretine bu aralar

Varlığın zarardı, yokluğunsa hasar

Gözyaşım da canımı sıkar 

                             bu aralar

                                    akar, 

      alakalı alakasız yerlerde

Ben de dizeler sardım kanayan yerlerime

Dindirmedi acımı dertli nağmeler bile

Çoklu yorgan yetmezliğim var şimdilerde

Uğraşırım özlemimi uykuyla öldürmeye 

Geçmedi, üstelik rüyalarım bile senle

Sende olmadı, sensizlikse değilmiş çare

Çok pis dövseler yeridir beni evire çevire

Gündüzüm miskin, gecemse avare

Yalan gülüşüm, unutmuşluğum dalavere

Küstün, aldattım diye seni başka bir şehirle

Oysa sorun ne sendeydi ne de bende

Belki görüşsek anlatırım kendimi iyice 

                               ama

ben gelemiyorum sana 

Senin gelmense aykırı mantığa   

Vasiyetim, ölürsem senden uzakta

Gömsünler beni oracığa

Olmadı şuracığa ya da buracığa

Tesellim olmaz ki altın, üstünde olamadımsa

Ben yazarım son şiirimi mezar taşıma;

 “İstanbul, değerdi yaşamaya”

Şiir: Serkan Öztürk