Bir Körebeyim Gurbet Durağında

Şiir: Esra Bal

Fotoğraf: Cotton Bro

Hayatın hengâmesinde

Parça parça savrulurken ömrüme,

Kanadı kırık bir kuşun sırtında buldum kendimi,

Zamansız bir vakitte 

Yol alırken özgürlüğe.

Önce kavruldum,

Sonra buz kestim bu belirsizlikte.

Gözlerim fersiz, sözlerim lâl.

Yüküm, çantamdaki Kaf Dağı.

İçimde bir alev görünenin ardı.

Yarınım, siyah gecede,

Siyah taşın üzerindeki 

Siyah karınca…

Umudum oldu 

Küllerinden doğan Zümrüd-ü Anka…

 

Ve saklı yüzmeyi bilmeyen hayallerim,

Göklerin mavi sonsuzluğunda.

Bir körebeyim şimdi gurbet durağında…

Ellerim uzanırken aradıklarıma,

Bulsam da başım dik, bulamasam da,

Takılıp düşsem de hatta… 

 

Ve ben,

Bir körebeyim şimdi gurbet durağında…

Vuslatın türlü şarkıları yer etmiş,

Maziye susayan dudaklarımda.

Yasaklı mıyım ben kavuşmaya?

 

Anılar hâlâ yeni, hâlâ taze…

Üzerinden yıl da geçse,

Asır da geçse,

Ve hatta üzerimden gurbet de geçse… 

 

Özlem iştiyakla yerleşirken ruhumun derinliklerine,

Gecenin sabaha sancılanan saatlerinde,

Binlerce kederi saldım göklere,

Kanadı iyileşen kuşumun 

Ruhumu saran gölgesinde…

Şiir: Esra Bal