Delirik Şiir
Şiir: Serkan Öztürk
Sönüyor hayallerim
Eriyor tüm biriktirdiklerim
Batıyor ömür şirketim
İflasın eşiğindeyim
Öyle dedi rüyamda
ak sakallı yeminli mavi müşavirim
Uyandım kan, ter ve rızık endişesi içinde
Hemen kendimi Türk hekimlerime emanet ettim
Dedim;
Geçerken uğradım da hayal kırıklığına
Hayatım geçerken kırkından sonra
Hayal kırıklıklarım yerde paramparça
Hepsi bir ayna
Kendi yüzüm bakıyor bana her parçada
“Yok” dedi Hipokrat yeminli doktor ;
Kuran çarpsın kırık değildir o
Duramazsın yerinde hayalin kırılsa
Ya girersin ilk gördüğün depresyona
Ya da çıkarsın ötelere deplasmana
Varılır mı böyle ruhsatsız fenafillaha?
Aman Allah muhafaza,
Aklını kaybeder insan bulamaz da sonra
Arar durur aklını, sorar aklı başındalara
“Aklımı kaybettim gördünüz mü acaba?”
Seninki öyle değil muhakkak
Olsa olsa heves darlığı ancak
Şimdilik şiir yazıyorum sana
Yatmadan önce ya oku ya da yaz iki satır
Umuduna kan pompalatır
Rüyalarında da ağlamazsın en azından
Seni altı saat kesintisiz yatırır
Yatırım tavsiyesini aldım doktordan
Hayalim kırılmamış
Umduğunu bulamamış!
Azıcık da incinmiş
Ondan, şundan biraz da bundan
Şimdi huzurla uyuyayım o zaman
Rüyalarım da şakalaşırım ölmüşlerimle
El şakası bile yaparım Vılyım Şekspir’e
Ama uyuyuyum uyumadan önce doktor sözüne
Yazayım fiyakalı, oturaklı,
durumumla alakasız, alakalı
Lirik olmasa bile delirik bir şiir
İnan ki bu beni kendime getirir
Serkanoğlan şimdi kınar kendini
Der ki;
“Ey cahil cühela, yokuşu olur her dağın
Şu işleri bir türlü anlayamadın
Oysa başından bellidir ana fikir
Ananla bile kesilir
Ama kesilmez ki rızkınla göbek bağın”
Kendisi için; “Bana şair dense şairler alınır, ressam dense ressamlar incinir, senarist dense senaristler kalemini kırar, aktör dense konservatuvarlar kapanır, sanatçı dense sanatçılara çok ayıp olur. O nedenle ben kendime “özenir” diyorum.” Diyor. Biz de ona kısaca “Serkan Öztürk” diyoruz.