Sana Dair
Şiir: Sercan Erdinç
Fotoğraf: Alexey Demidov
Yağmur ortasında
Dansa durmuşuz
Birazdan çıkacak gökkuşağı
Yolumuz gökyüzüne çevrilecek
Ay ışığını beklemedik belki
Elbet karşılaşırız
Yukarılarda bir yerlerde
Çocukluk anılarını çıkar
Çantanın ön gözünden
Bölüşüp doyalım birlikte
Yaşamadığım binlerce duyguya
Ortak eder misin beni
Bir ömre karşılık…
Ne diyodun az önce
Hatırlıyorum da,
Nasıl düşmüştün o bahçede koşarken.
Yara izine dahil et beni
Kabuk bağlayalım birlikte.
Süper kahramanların
Sırlarını söyleme sakın
Hayatın her anına
Bir efsane bırakmaya
Gerek yok…
Birbirimizi kurtaralım,
Uçurum kenarlarından yeter…
İçerken zırvalamaların ardına
Uzun uzun öpüşmeler
Dizelim, dizelerce, soluksuzca…
Ben tenini seveyim
Sen…
Sen bana bizi anlat
Şuursuzca yiten aklıma karşında
Her anı ölümsüzleştir.
Nefes aldıkça büyüyen,
Ciğerlerime biraz umut
Biraz kokunu…
Tanrı’nın satırları arasında kendime bir cümle arıyorum. Nefes almaya devam etmek için. Hangi ifadeyle biterim muamma…