Yalnızlığın Şarkısı; “Su”

Şiir: Rasih Yılmaz

Fotoğraf: Leo Arslan

 Masum çağrılara mahkûm,

                              arar kayıp ruhunu arsız eşiklerde,

                     tutku sandığında kilitli;

                                             tüm sarılmalar…

                              Koşar bir çocuk gibi pencerelere,

                     kavuşamaz yağmur,

                              yalnızca ıslatır,

                                       “Hadi Paşam” der “su”;

                              öper camda silûetini!

Gidersin;

         bu şehrin “siyah”î kokusu gidenlerin

            şarkısını söyler; “su”…

                        Duyamazsın!

               “Hadi Paşam” der,

ahşap kapı,

            parmaklarında eriyen çikolata,

                istasyonda yalnızlığını arayan kadın…

      Gözyaşlarının çığlığını duyar,

               uyanırım uykulardan,

                     ben beklerim,

                              sen bilirsin!