Issız

Şiir: Esra Bal

Fotoğraf: Andrew Burns

Tan ağarırken güneşin utanç kırmızısında,

Gün ortası altın sarısında,

Ve batarken güneş keder turuncusunda,

Kaçıncı yasımız bu?

Kaç ayrılık, kaç vuslat sığdı 

Elimizden kayıp giden zamana?

Ve kaç vuslat sığamadı da

Ayrılıklarımız öksüz kaldı…

Sıla utandı, gurbet utandı, 

İnsanlık utandı.

Merhamet tomurcukları

Kurudu yeşeren dallarda…

Rüyalarda uçtu güvercinler,

Acının esaretinden uzağa.

Mutluluk tutsak kaldı kursağımızda.

Ve biz…

Bulduk kendimizi ıssızlığın ortasında.

Hislerimiz ıssız, 

Çığlıklarımız ıssız,

Gülüşlerimiz ıssız,

Sözlerimiz ıssız,

Dünya ıssız,

Biz ıssız.

Şiir: Esra Bal