TESELLİ

Şiir: Ahmet Bozkuş

Bu dünyaya ait değilsin

Bir rüyaya sahip değilsin

Can verdiği toprağın 

Altında boğulan

Deniz görmemiş bir nehirsin

Kurumak istesen de

İçinde bir yerde

Sana aşktan bahseden

Balıkların hatırı var

Kökleriyle uzanmış

Omzuna yaslanmış

Bir ömür dert dinleyen

Sitem bilmez ağaçlar

Ve rüzgâr seninle

Söylüyor birlikte

Hatırla o şarkıyı

Dağların dilinde…

 

Kalbinden yangını, küçük yağmurlar alır

Gün biter, yol azalır

Leyla ölür, sevda baki kalır.

 

Toprağa hançer gibi

Hayata kader gibi

Ağır cümleler gibi

Bir yalnızlık dokunur

Yatağında bu nehrin

Şehre keder çökünce

Sırtından vurulmuş

Son şiirler okunur

Ve sensiz bir ülke

Kıvranırken kupkuru

Tut getir ellerinden

Arkadaşın yağmuru…

 

Şiir: Ahmet Bozkuş