Ben Yokken
Şiir: Serkan Öztürk
Fotoğraf: Andrea Piacquadio
Öperim senli zamanın ellerinden
Kesilir mi bir gün ayrılığın nefesi
Neden ben yokken açar gözlerinde
yaşamaktan çok bu ölmüşlük hissi
Sıcakta saran bir rüzgar gibi
Toprağa düşen yağmur sanki sesi
Neden ben yokken belirir yüzünde
ayrı geçen yıllarımızın çentik izi
Anılarım kucağındadır, uyutsana beni
Anne kaldır lütfen rüyalarımdaki şu sisi
Neden ben yokken düşer ömründen
kalan güzel günlerimizin bakiyesi
Şiir: Serkan Öztürk
Kendisi için; “Bana şair dense şairler alınır, ressam dense ressamlar incinir, senarist dense senaristler kalemini kırar, aktör dense konservatuvarlar kapanır, sanatçı dense sanatçılara çok ayıp olur. O nedenle ben kendime “özenir” diyorum.” Diyor. Biz de ona kısaca “Serkan Öztürk” diyoruz.
Serkan Öztürk
Kendisi için; “Bana şair dense şairler alınır, ressam dense ressamlar incinir, senarist dense senaristler kalemini kırar, aktör dense konservatuvarlar kapanır, sanatçı dense sanatçılara çok ayıp olur. O nedenle ben kendime “özenir” diyorum.” Diyor. Biz de ona kısaca “Serkan Öztürk” diyoruz.