Trajik

Şiir: Sevde Budakçı

Fotoğraf: Alexandra Vasina

 

iki kişi ayrı tek kişiydi

tek kişi aynı iki kişiydi

tanımıyordu oysa yıllarca yan yana gibiydi

modigliani’den bile önce gözlerini görüyor belliydi

 

bir deli haykırıyordu kalbinin içinde

yakasından tutup dışına itiyordu kalbi

kalbi yakasından tutup tekrar fırlatıyordu

kelimeler kelimeleri satın alıyordu

her bir bakış başka bir kelimeye borç oluyordu

 

eylemler geliyordu ardı sıra 

eylemler inatçılığını unutuyordu

iki kişi

iki kişi-lik insan

kişi-lik

-siz

insan

 

ayrı yerlerde, aynı şekilde

adem ile havva’dan itibaren 

arayışları hâlâ sürüyor

 

Şiir: Sevde Budakçı