Kırık Rüya

Şiir: Ahmet Bozkuş

Fotoğraf: Tieu Lihn

 

Terk edilmiş bir şehrin

Karanlık köşesinde

Geziniyor giderken unuttuğum hayalim

Zerk edilmiş bir zehrin

Kırılmış şişesinde

Çırpınıyor elleri düğüm olmuş bir zalim

 

Dokun da gör ateşim

Nasıl düşmüş müebbet

Nasıl bir yalnızlık bu ortasında dünyanın

Ölüm benim kardeşim

Birlikte doğduk evet

Tabiriydi her sabah uyandığım rüyanın

 

Yakamda elleri var

Çocukluk hevesimin

Ne oldu o kalbe, o aşk şimdi nerdedir

Sırtımda koca duvar

Altımda kırık zemin

Son nefesim beni bıraktığın yerdedir