Yekpâre
şiir- Ayşegül Demir
fotoğraf- Polat Eyyüp Albayrak
Kağıttan uçağın sırtına karaladım bu şiiri
“Hoşça bak zâtına” deyip süzüldü havada.
Mütereddit kavislerle döndü geldi
Yine buldu beni
Beni sorarsan, rûhum
Kelimeler pamuk şeker
Sükût ve ben
Kalakaldık bu yolda.
Evvel zamanlardan sesler çalınıyor kulaklarımıza
Kevnü mekâna sığmadan (1)
Kıvranıyoruz hep bir ağızdan
Sayıklıyor ihtiyar-çocuk
Rûhum neredesin? (2)
Çıldırıyor şâir
Ne içindeyim, ne dışındayım! (3)
Salınıyoruz rûhum,
Sen, ben, biz
Feleğin boncukları gibi
Yekpâre boşlukta.
1.Seyyid Nesîmî
2.Carl Gustav Jung
3.Ahmet Hamdi Tanpınar
Depresyonla arkadaş, kedileri mi insanları mı daha çok sevdiğinden emin değil. Yazmayı bir terapi olarak gördüğü için yazıp yazıp silenlerden.