Yara

Şiir- Ahmet Bozkuş 

Bir çocuğun yarım kalmış rüyası
Daha rüya bile diyemez yaşta
Bir kedi nereden bilir ki yası
Kim yatıyor şimdi o uzun taşta

 

Zeytin dallarında büyüyen matem
Toprağın yüzünde yara izleri
Bir kadın göklere ederse sitem
Korur mu bulutlar sahipsizleri

 

Var mıdır hala dağlarda kekik
Kokusu şifaydı derde kedere
Üstümüze o gece toprağı çektik
Korkusu sinmedi sarsılan yere

 

Kaç ayrılık geçti, kaç yağmur dindi
Kavuşuruz diye düş kuruyordum
Hayalim çok evvel yıkılmış idi
Yıkılmasaydı ah, yaralı yurdum

Velhasıl içimde çöller kuruldu
Mecnun’un yoluna çıktı eşkıya
Durgun sularda bin turna vuruldu
Yetmedi kelime eksik şarkıya

 

Kimsenin dilinde kalmadı şiir
Türküler utandı doğduğu yerden
Bakarsın bir sabah şehir değişir
Bir rüzgar dokunur ak denizlerden

 

Umuttur unutur göçmeyi candan
Umuttur hep durur isyanımızda
Rüyadan, hayattan ve heyecandan
Yaşasın feryadı sol yanımızda