Durak
Şiir- Pınar Aksu
yazmak lanetim.
kendimi beri tutmak için zorluyorum.
biliyorum,
benli cümleler kuracak kadar,
büyüttüm hikayemi.
Havva’yı.
incinir misiniz diye endişem.
izin verir misiniz?
ben söylesem,
gün içinde yinelesem,
geçecek desem
kabul eder misiniz?
desem ki kaderdaşlarım;
imanım gevredi beklemekten.
uzun uzun anlatsam,
çocukluğumdan beri yakamı bırakmayan ayrılığın,
bu kez evlatlarımla
nasıl vurduğunu.
tarifsiz acılar çekiyorum.
belim büküldü.
zarafetle vazgeçebildiğimi,
nasibim olmayandan
gözümü çektiğimi,
ruhumun canhıraş sesleriyle
nasıl baş edebildiğimi…
çığlıklarımla dünyaya
meydan okuduğumu,
söylesem
yeri yok izbe tavırların bende.
kıvamını bulmuş kendiliğim,
dokusu var.
tav değil günün temaşasına.
onursuz hatırası yok,
gerçeklerinizi elinizden alıyorum işte usul usul.
desem;
kuşlar da göçer annem.
bir ayrılık
kaç asır eder
bilemem.
Şiir- Pınar Aksu
