Kalabalık

Şiir- Serkan Öztürk 

Fotoğraf- Emre Akyol 

 

Değilim ki yalnız
Nice insan var içimde
Sevdiklerim, küstüklerim, hiç görmediklerim
Toplanırız bazen bir derdin başında
Konuşuruz benden, senden, gelecekten
Şakacıdır bazıları
Uykumu alıp kaçarlar
Sinsidir bazıları
Uykuma bile sızarlar
Eksik olmasınlar
Bir şekilde kendilerini hatırlatırlar

Ben, ömür denizinde
sürüyle gezen bir balık
Dışım değil de,
içim kalabalık

Değilim ki yalnız
Nice çocuk var içimde
En mutlu zamanlarında uyumuşlar
Uyanmamış ve büyümemişler
Büyümemişler ve hep güzel kalmışlar
Onları seyrederim bazen
Bir mumun alevi çırpınır
Altın renkli gölgelerle
ışıklar oynaşır yüzlerinde
Üstlerini örterim içimdeki çocukların
Ağlarım sessizce
uyanmasınlar diye
Ne özlem ne de anlaşılabilmek
bu dünyada bitebilecek bir şey değil
Nice insan var içimde
Giderler bazen
Ama bilirim
pek yakında dönecekler

Ben, ömür denizinde
sürüyle gezen bir balık
Dışım değil de
içim kalabalık