Bahadır Bulutları

Şiir: Emre Birdal

Fotoğraf: Parviz

         “Ayrılık burcuna girince

Hep uzağa bakarak mı konuşur insan?..” 

Şükrü Erbaş

   

 

1/ İçime bir derin tenhalık çekip

Lekesine düştüm hür doğumların

Baygın baygın gülen ilk güzdü anılarım

Ellerimi masmavi bir iklimle silip

Tarhına sızıyorum o ılık sevdaların.

 

2/ Nişan al kalplere bu firkat niçin

Âlem yangın görsün hasret yerine

Resimlerden bir soluk çek benim için.

 

3/ Hep daha güvenilir gece yolculukları

(Önlerinde Tûr, içlerinde huzur…)

Fecrin ne doğurduğunu bile isteye

Kapıldılar garba hicretin 

Nihâvend müşkülüne.

 

4/ Dupduru gözelerden gelen

Berrak sularla yuna yıkana

Öyle kolayca sezilmeyen

Sevdalar açıyor bağımda

Ömrün bu fütursuz çağında

Bu kez menzili malum bir huzme

Hiçbir kör toynakla ezilmeyen.

 

5/ Yorulmam hiç can yoncam

Yalın ayak dahi gelsem yorulmam

Çavlanlara sinen hırçın rüzgârla

Sesin esene dek durulmam

Sürülse de üstüme zâlim ordular

Firâkın harici silahla vurulmam.

 

6/ Anadolu’da deli bir fırtına

Haziranı alabora edercesine

Daha köpüğü damağımda

Hatırası dimağımda

Orta şekerli kahvenin.

Biraz sebat a dostum!

Hızır’la yemyeşil rüya, ıtırla bezeli defne

Sağaldı müzmin yara

Diniyor ah u enin

Çıkarız ferahfeza Ilgaz, Munzur sırtına.

 

7/ Yaz, az demekmiş, düşler çok kısa

Bu bozkır şehrinde yağmurun künhü

Gerisi şimdilerde upuzun bir ayaz…

Havanın puslusu, şairin uslusu

Makbul yâranım size.

Sen huduttan vareste, ben göçlere aheste…

Irmak boyu yürümek vardı hülyamda oysa.

 

Şiir: Emre Birdal