Sarılırdım
Şiir: Serkan Öztürk
Bir dostum
vardı
Susardı, dinlerdi
Yeşillenirdi gözleri
Ağlardı
Sarılırdım
Ağlardım
Bir dostum
vardı
Anlatırdı, keyiflendirirdi
Mavilenirdi gözleri
Gülerdi
Sebepsiz hüzünlenirdi
Sarılırdım
Anlardım
Bir dostum
vardı
Bana kapattı gözlerini
Ne anlatıyormuş ne gülermiş
Artık siyahlanmış gözleri
Yutarmış ona bakanları
Yutmuş bile kendini
Olsaydı yine sarılırdım
Ağlardım
Anlardı
Şiir: Serkan Öztürk
Kendisi için; “Bana şair dense şairler alınır, ressam dense ressamlar incinir, senarist dense senaristler kalemini kırar, aktör dense konservatuvarlar kapanır, sanatçı dense sanatçılara çok ayıp olur. O nedenle ben kendime “özenir” diyorum.” Diyor. Biz de ona kısaca “Serkan Öztürk” diyoruz.
Serkan Öztürk
Kendisi için; “Bana şair dense şairler alınır, ressam dense ressamlar incinir, senarist dense senaristler kalemini kırar, aktör dense konservatuvarlar kapanır, sanatçı dense sanatçılara çok ayıp olur. O nedenle ben kendime “özenir” diyorum.” Diyor. Biz de ona kısaca “Serkan Öztürk” diyoruz.