Anımsayış

Şiir: Fatma Tekin

Fotoğraf: Zehra Nur Peltek

 

çok gözlü evlerin ışıklı camları
Kafdağında zümrüdüanka misal
gönlümü çelip duran
siyah basamaklarda
düştü aklıma
yoksunluğun
en kuytu halinden
kalma

nereden geldi
bilmem
iki kat aşağıya indim
birden
tahta bir kapının ardında
yaşamayı unutmuş
bir gece korkusu

aynı mıydı yine
ışığa takılı gözler
meraklı
neydi
onu büyüten

demir bir çubukla açılan
siteme, kırgınlığa
arada bayramlarda giyilen
hep aynı iğneli etekle
farklıydı sanki
çok gözlü, ışıklı camların
ardından bakan

hâlâ aynı plak takılı
cızırdayan gramofonda
aradan geçen yıllara rağmen
siyah basamaklarda
yine
aklıma düşen

Şiir: Fatma Tekin