Düşçiçekleri

Şiir: Deniz Yılankaya 

Fotoğraf: Valeria Miller

 

suların sahili terk ettiği saatlerdi
köprüler vardı;

– solarken akşamlar
gaz lambasında
korkuluklara tutundum –

 

kalabalık ve telaşlıydı şehir
ve günü örterken zaman
sesimi saklayan karanlık sokaklarda
yitirdiğim aydınlığı arıyordum
ve acı ile bilenen hayallerimi.

 

gecenin en koyu saatleriydi
patikalar vardı teninde
– inerken canevine doğru
çocukları topladım bahçelerden
ve üstlerini örttüm düşçiçekleriyle–

sessizliğin,
takvim yaprağında kaldı.

 

Şiir: Deniz Yılankaya