Özür Dilerim
Şiir: Ziya Paşa Akyürek
Fotoğraf: Hatice Baran
– Tüm Evsizlere –
Ölümü bekler
sessizlik…
Bir kelimesi kalmayan alfabeler gibi
Unutulmuş odalarda başköşede
Yüreğini görmeseydim üşümezdim ben de
Acılaşmazdı elimdeki nimetler kadar hayatım
hak ediyor güzelin en rengini
Tebessüme yetişemeyen gözlerin… dudaklarına inat..
Biter diye yudumlamaktan korktuğun kahven soğuyor…
Yüreğim yanarken derdine, dünya soğuyor benden benim de nefret ettiğim gibi kendimden…
Yarın giderim diye ertelenen adımlarımdan
Senin yalnızlığının yolu uzadıkça uzadı
Beraber yürüyelim desem hak etmediğim geliyor aklıma
Bir sabahın köründe bir akşamın ilkinde
Hislerime şiir şiirlerime alkış ararken
Bir yalnızlık daha israf oldu dünyanın amel defterinde
Korkuyorum senin kahvendeki gibi
Soğudukça yüzümün yerde kalmasından
Bakamamaktan…
Bir dünyada birbirimizi bulamayacak kadar kalabalıktık
Dinleyemeyecek kadar sessiz…
Özür dilerim…
Geciktiğim için…
Şiir: Ziya Paşa Akyürek
Bir yanıt yazın
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.