MUKADDES ANNE
ANNE MUKADDES
şiir: Rasih Yılmaz
-1-
Sütü kundak beyazı,
ela gözlü bir ‘MUKADDES’,
vakti mi geldi,
kıyamet mi koptu?
-2-
Ben mi -şimdi- sana yazacağım,
sana, seni anlatacak kelimeler yok bende…
Meleklerin indirdikleri secdede:
‘ANNEne tatlı söz söyle!’
Ciğerbağım, bakma bana öyle,
tülbentin düşüyor üstüme.
-3-
Çocuktum ya hani ben,
bakardım ya gözlerine;
Bakardım da derdim; ‘Cennet nerede?’
Cennet ANNE!
-4-
Nereden bilecektim, bilemedim;
Yatağında Firdevs,
FATIMA ile MERYEM, ellerinde ellerin.
Perde indi ve perde kalktı ANNE!
-5-
Sessiz, mahcup, kimse duymasın;
‘İyi ki doğurdum,’ dedin.
Saf, mağlup sürmelin;
‘Bana dönecek misin?’ dedim,
cevapsız tebessüm yüzünde…
Bekle ne olur ANNE!
-6-
‘Kasım’dı, sonbahara veda,
sevmedim!
‘Aralık’tı,
aralanmıştı kışın kapısı
eşiğinin ardı; ardıç gölgesi…
Bensiz ‘girme’ dedim,
üşürsün toprak sert,
soğuk ne olur etme…
Etmeseydin ANNE!
-7-
Oğlun son garip;
sözü unuttu,
zamanı unuttu!
Mihrimah;
CANIM, CANIM, CANIM, CANIM,
ayaklarının altını öptüm;
AH Kİ AH…
Gitmeseydin ANNE!
Her yerim yara;
ille de kana, bulandım kana…
Sustum, sustalısı saplı façamda;
sarhoşum: akrebim ağında,
zehrim oy ki ne tatlı ilaç bana…