Denge/siz

Şiir: Deniz Yılankaya 

Fotoğraf: Serdar Göksu 

 

bakardın
ve geride kalırdı
ezberimdeki tüm sokaklar.
en karanlık sözcükleri
aydınlatırdı gözlerin.

 

akşamın sesi konardı saçlarına,
‘bu son’ dediğim bütün hatalarım
gelip yerleşirdi aramıza,
dün’ü silerdi sözlerin.

 

yol denge/siz, yaşam sancılı
iki ucundan tutup katladım zamanı,
yüklemi olmayan bir cümlede
yönünü arayan iki özneyiz
kaybolmaya meyilli.

 

uzun bir geceyi sardık kollarımızla
tenimizden aktı gitti sessizlik…