Yoksun(L)

Şiir: Sevde Budakçı

Fotoğraf: Natasha Ferreira

(Islıklı şiirler)

|.

tutulduk bu şiire derinden

yasaklı şehirlerden geçti bu aşk

yoksuluz kardeşim deliresiye yoksul

ekmeğimizi, umudumuzu çalmış

meşhur ‘düğmesiz insanlar’ 

koşamamışız peşinden

yoksunuz sevmek söz konusu oldu mu,

en çok da onda yoksul

 

hem sen yoksun, 

      kalsan o kısmı ayrı, bambaşka bir dünya

       gitsen, ayrı bir yoksul bu memleket…

 

||.

ıslıklı şiirler yolluyorum hâlâ

iskelede yaka karanfilim hep taze

yine de yola çıksa bir sabah diyorum

koşsak umut kelimesinin yamaçlarına

       tutunduğumuz bu şiirden,

       bir parça cümle olup sar beni

 

iç dünyam ki, sayha içinde karanlık

ikimizin derdi; aş, gam, tasa değil biliyorum

vakit sakatlığından bir mesele

ellerimiz ayaklarımız tutuyor apayrı

           yan yana olmaya izin yok

            diyelim ki olduk, olsak da ömür az sevdiğim…

 

|||.

bakarsın bir gün aramızda 

serin bir hava eser, ‘ayrılık bile üşür’

üşüdüğüme bakma sen, 

şiir ol sar beni

………………………

sevelim, inadına, özgürlüğüne sevelim

ekmek gibi, dava gibi sevelim.

gülelim, acıya gülümsemek ki,

hiç bu kadar yakışmazdı senden başka kimseye…

 

yine de sen yoksun

          kalsan o kısmı ayrı bir dünya

           gitsen ayrı bir yoksul bu memleket…

 

“Yoksunluğun, yoksulluğu öldürüyor.”

Şiir: Sevde Budakçı