Bir Şehir, Bir Ayrılık
Şiir: Nagihan Sultan Coşkun
Demir döveç, tedirgin mavi
Tıkırdıyor dükkanlarda
Tik tok tok tik tik
Ezilip inceldikçe
Meteliğe üç beş kayme
İnip kalkan tokmak
Nakış nakış bahar dokuyor
Tepsiye
Rengi bakır
Daracık bir sokakta,
Hayat bakır.
Boşnak esnaflar tıngırdatıyor
Başçarşıda sonsuz musiki
Tik tok tok tik tik
Güvercinler ezan avlusunda
Haber topluyor sevgili avucunda
Kursağındaki pembe
Akıyor sebilden kızgın kuzeye
Dünya seli
Her telden insan
Dinli, dinsiz, renkli ve aptal
Avrupalı, Asyalı, Arap
Sevdalinka Han’ında ufakcık cezveler
Kız gibi dönüyor
Kız gibi güzel
Göze selam hoş bir kahve kokusu
Yanında kesme şeker ve lokum
Susamış sohbetler
Aşıklar ki Allah’a imanet!
Tito ateşinin kökleri
Gençlerin sigarasına duman duman
Pastel yeşillenir ve, kaymağı bol beyaz
Genç ihtiyardır İgman
Sakinliği avuçlar dilsiz
Zirzemin tellerin arasından
Bakışan iki çift nehir
Ürkek yeşil mirası
İşi bitmiş bomba serçeciklere konut
Miljacka köprüsünün taşı kimi bağnazlarsa
Durmaz, atlayan bir tıfıl
Ipıslak cıpcılız
Ah şu gözü çıkasıca üç beş kayme
Üstü yırtık çalgıcılar
Dans ediyor “Crven fesič”
Akordiyona ritim tut
Bir yol var ‘Umut tüneli’ne
Öpüp yeşil takkesini ‘Sebil’in
Hajde kanatlan Moja Sarajevo
Şiir: Nagihan Sultan Coşkun
Kelimeleri sektirmeyi seven bir çizer. Dünyadaki çocuk melodilerinin peşine düşmüş hayalperest.