Kuş İzi

Şiir- Ahmet Bozkuş 

Fotoğraf- Koray Bozkurt 

Tam diyecekken sözümü
Dilim tutuldu güneşe
Güneş duruyor yerinde
Dünya batıyor habire
Parmaklarıma
Gül ölüsü dökülmüş
Topraklarıma
Kim bıraktı bu hüznü
Dudaklarıma

Kanayan yerlerime basma
Tuzlu ayaklarınla
Özletme denizi
Bir de sen suratını asma
Omzumda yük var
Omzumda kuş izi

Yanmış bir orman oldum
Unuttum serinliği
Yoldum, yollara düştüm
Yürüdükçe küçüldü
Dünyanın derinliği
Yağmur rüyasına çıktım
Kavruk tenimde heves
Rüzgarım ol savur beni
Dönülmez yerlere es
Ya bir hayal fısılda
Ya benden ümidi kes

Ahmet Bozkuş

Aslen asabi, tercihen sempatik, şeklen kültürlü, mecburen duygusal, zihnen yorgun, hükmen mağlup… Yazarak hatırlıyor, unutmamak için not tutuyor. Hafızasını muhafaza ediyor.