Uçurum Sözcükleri

Şiir: Emre Birdal

Fotoğraf: Elina Sazonova

 

I

Sen, cılız köküme mavi can suyu

Sız öz damarıma kimse sezmeden.

 

Sen, özlem dindiren sevdalı kuyu

Gözün, nice cevheri saklayan maden

Sen, ilkbaharların nevruzu, toyu…

 

II

Sen

Çiçek çiçek gezdiğim bahçe

Fecirde ılık ılık şakıyan serçe

 

Sen 

Girdabına düştüğüm cezbeli nehir

Bile bile, seve seve içtiğim zehir

 

Sen

Vadi vadi tırmandığım dağ

Gece yarıları parlayan çerağ

 

Sen

Dimdik yamacına vardığım uçurum

Cihanın çözmediği cevapsız sorum

 

Sen

Yangınımı çağıran kıvılcım

Sensizlik

Zamana duyduğum hıncım…

 

III

Sen

Bulutundan kopan son damla

Hicranı bitiren biricik Leylâ

 

Sen

Gölde sessiz sedasız süzülen kuğu

Gam aynamı kaplayan sıcacık buğu

 

Sen

Kıpkızıl ufku tutan kor yankı

Dilden düşmeyen büyülü şarkı

 

Sen 

Gökkuşağını süsleyen desen

Kışı hüsrana boğan kardelen

 

Sen

Çözülme diye attığım düğüm

Sensizlik

Yalın ayak gittiğim ölüm…

IV

 

Sen

Göğsümü gere gere yediğim mermi

Meçhul deryalara açılan gemi

 

Sen

Burç semasında salınan oğlak

Ben

Sana boynunu uzatan başak

 

Sen

En kavruk sözlere attığım başlık

Sensizlik

Rüzgârlara karşı sustuğum çığlık…

 

Sen

Aylarca, yıllarca çekilesi intizar

Ben

Hücreden firari çat kapı bir intihar…

 

Şiir: Emre Birdal