Gelecek Zaman Kipinin Kibrine İthafen

 

Yazı- Esengül Ersoy 

Fotoğraf- Matthias Groeneveld 

Gecikeceğim hiçbir şey kalmadığında geriye sadece vicdandan yoksun bir ben kalacağım.

Çırılçıplak hissedeceğim belki, zamanla yarışırcasına dörtnala süreceğim tüm hevesim ellerime verilerek döndüğümde.

Yitirmenin acılı hüznüyle karşılaşmayacağım belki, hep kazanan olduğum sürece kendimden uzaklaşmayacak, gücüme hayranlıkla bakacağım.

Oysa bir anlamı kalmayacak bir ben kalınca amacı olmayan yaşamla mücadele etmem için.

Ve hatta bu mücadele uğruna kalabalıklar içerisinden sıyrılıp öne çıktığımda yalnızlığımı tekrar doğuracağım içimden.

Garip, yoklukla varlığın arasına sıkışmış, yaratanın dilinin ucunda ol denmek için bekleyen sancılı bir doğuş olacak belki de.

Tüm kanı çekilip damarları bulunamayacak o bedenden dışarı akacak o silüete tutunmak geçmiş zaman diliminde hiçbir şey ifade etmeyecek.

Gelecek zamanın diline bırakırsam da o arada kalacak; yaratanla yüzleşeceğimi, o yücelik karşısında ürpereceğimi biliyorum.

Bana özel bir jest olduğu hissine yakalanıp bilmezlikten sıyrılarak bilgiçliğe evrilmenin peltekleşmiş kibrine kapılacağım zamansızca.

Yersiz bir ifadeyle savunmamı hazırlayıp restimi çekeceğim acizliğimi görmeyerek.

Göğsüm kabarıp içimi parçalanana dek kendi zayıf hükmümü süreceğim ben diliyle mırıldandığım gelecek zaman düşlerimde.