Bahar Kadınları
Şiir: Emrah Turan
Bahar tohumları, kar sesleri
Eriyen dağların etekleri, kar çiçekleri
Kar suyu ve yağmur sarayları
Başlarında kırmızı el yazmalar
Göğüslerde kıvrılmış, bulanmış
Sararmış, yetişememiş mektuplar
Umuttan doğan
Hazan yıl(lar)ı değil
Geyikli bir ömür
Öteki yıldızlar
Beriki rüzgarlar
Adilcevaz kokulu bir kandil
İnce döşemeli bir mavi şamdan
Bağırdan batan kır saçlar
İki gecede doğan
Bir yaşantın duaları
Kır at buluttan önde
Kırat dökülür nallardan
Herhangi bir zamanın
Herhangi bir oyuğunda
Sebepsizce kayar bir yıldız
Güpgündüzün besberrak güneşin altında
Bahar görmemiş
Nasırsız eller
Öpülmemiş dudaklar…
Dikenli bir çekiç
Yelkovan olur yüreğimde
Ne zaman dört omuz
Adım adım marşlarla gitse
Mayıs cellada upuzun
Kelebeğe çok kısa
Yüreğime, elime kaleme bir ömür
Bahar kadınları!
Siz ne zaman mevsimleri
Birlediniz tırnaklarınızda
Gözlerimde dökülüyor tırnaklarınız
Göğüslerim yetmiyor evlerinize!
Fotoğraf: Lance Reis
