Orta Doğu

Şiir: M. Esat Özen

Fotoğraf: Cotton Bro

Ne kadar çok birbirimize yabancı 

Aptal, hain, düzenbaz, üç kâğıtçı

Ne kadar çok öfke dolu

Ne kadar çok uzak ve kavgalı…

Nasıl yaşamışız bunca sene

Hayret nasıl boğazlamamışız…

Diri diri yaktıklarımız da olmuş

Genç yaşta astıklarımız da

Lakin yine de çoklarımız

Onca küfür, onca öfke 

Dolu kabaran duygularımızla 

Yaşamışız bir arada.

Hatta çalışmışız da aynı çatı altında.

Lakin, ne ders almışız yaptıklarımızdan

Ne de bir nebze olsun uslanmış

Barışmış, tanışmışız bir diğerimizle.

Şimdi hâlâ çok da kendimizi

Ve dahi gücümüzün yettiği 

Üç beş genci yahut ihtiyarı

Öldürerek veya süründürerek 

Ne büyük hazlar duyuyoruz

Ne büyük kavgalar ediyoruz

Ne büyük adamlar oluyoruz.

Şimdi hepimiz biraz terörist

Hepimiz biraz vatan haini

Hepimiz güzel günlere hasret

Hepimiz biraz buruk biraz yarım

Bu büyük kavgaları ile hayatın

Yaşıyor muyuz sahiden?

Değiyor mu bari buladığımıza

Elimizi kana ağzımızı küfre

Yüreğimizi korlayan bu ateşe 

Attığımıza değiyor mu bari

Büyük iftiraları birbirimize

Yaşamadığımıza değiyor mu?

Şiir: M. Esat Özen