Saklı Kaldık

Şiir: Sevde Budakçı

Fotoğraf: Nastasia Shuraeva

1963

(Doğanın yeşilinden, gökyüzünün mavisine kadar.)

Adımı söylesen, dudağından şiir olup akıyor

Sustuğunda, ölmek yanı başımda duruyor

Yasaklanmış gün ışığı doğmuyor yalnız kente

Oysa ben yasakları hiç sevmem bilirsin

Gidersen hüzünlerim çoğalır ardı sıra

Mülteci yaralarım çıkar gün yüzüne

Yollarıma çile çiçekleri serilir uçsuz bucaksız

Sahi değiştin mi?

Kuşkonmaz sokağından, uçurmadılar yeşil güvercini

Oysa ben, anlardım kuşlarının dilinden/

            ama anlatamadım gidişlerini

Anlatamadım, biz bütün olarak/ 

           yolda umudumuzu düşürdük…  

Kim bilir, gözlerine kaç yıl düştü görmeyeli

Çiğ damlası yağan uzun bahar akşamlarında

Önüne savrulan geçmişe sor beni:

– Gidemediğim şehirde saklı kaldı gülüşlerim.

Şiir: Sevde Budakçı