Eski Liman

Şiir: Hakan Yiğit

Fotoğraf: Gül Işık

 

bu zamanlar havalar dengesiz burada

bir baş ağrısıdır gidiyor 

yine de iyiyim dört aydır

sakallarım uzadı

düşündüğüm zaman saçlarımı dudaklarıma değdirebiliyorum

 

zaman, birkaç yüzyıldır böyle

dünya, kendi etrafında kendisiyle kavgalı

 

begonvil sarılı tahta panjur

altı ay var açılmıyor

karanlık, “çöküyor” her yere

akşamsa sürekli baskın vermede

 

örümcek,  bilmem kaç haftadır orada

tablonun kenarına dolanmış ağ, parlıyor

parlıyor gözümde güneş

o güneş de yüzyıl var böyle uzak

 

her sonbahar sararırdı iğde çiçekleri

bu normaldi

yağmurun yağması da normaldi ama

şairin de dediği gibi

“sen yoksun, boşuna yağıyor yağmur birlikte ıslanmayacağız ki”

 

zaman uzundur buradayım

duvar saati takılıyor gözüme

pili yok ama durmuyor

 

Şiir: Hakan Yiğit