Serzeniş

şiir- Deniz Yılankaya

Fotoğraf- Anastasia Shuraeva

 

güz mevsimiydim
yüzümde solan yapraklar
dökülürdü ardım sıra.

 

göçmen kuşların
konak yeriydi ellerim
ısıtır ve giderlerdi habersiz.

 

hazırlıksız yakalanırdım yağmura
çaresiz ıslanırdı,
düşlerim gözlerimde.

 

ne zaman uyusam
rüzgârın koynunda,
kırılgan bir ağaç dalında
bulurdum kendini.

 

zaman yüzüme vururken yalnızlığımı
hiç kıpırdamadım.
bilirdim, adındı anahtar
sustum…

 

şiir- Deniz Yılankaya