Aralık 2024 – Lapsus Dergi

(Kentsel) Dönüşemeyenler

El sallayıp geçsin çocuk yanının hüznü

Bir ara dişime yapışınca şeker, kocaman açılan gözlerime bakıp bir kahkaha koyuverdin. Sen idmanlıydın tabii.

Sen olmasaydın; Ben eksik kalacaktım

Susarsın! Adını koyarsın… Yalnız ruhlar seremonisi.

Birbirine düşman iki oda evdir Sen sığınınca merhametli kucağa Odalar sakindir

Bir dili yasaklamak aynı zamanda insanın benliğini yasaklamakla eşdeğerdir.

dostlar hep göç ettiğinden bari biraz kar yağsaydı

Gittin ya, bir yanım hep güz kaldı.

Sen, ben, biz… Biz hiç utanmadan Bir ayrılık daha ekledik