Dilimin Ucunda Ölüm
Şiir: Ahmet Bozkuş Fotoğraf: Daria Ucunda ölüm yok ya yaşamak denen yolun Çöl müdür geceleri böyle serin duyduğum Sevinçlerde bir telaş, hüzünler neden uzun
Rüya Ormanı
Bak sabahın bu vakti midemde kelebekler sağa sola çarparak, “Sal bizi artık be kardeşim!” diye feryat figan.
Sonsuza Dek Uç
Şahidim, sonsuzluk bir besteyse, onun bestecisi geldi geçti kaderimizden. Hep gülümserdi belki de en çok böyle hatırlayacağım kendisini. Bir an bile geri durmadı en zor z
İçime Kar Yağdırdın
Elinde değil, içinde bir yerlerde; belki de kalbinde olan ateş bana da bulaşıyor. Tüm vücudumda gezinip kalbime yerleşiyor ve ben bir daha üşümeyeceğimi, nefesimin hep
Coğrafya Kederdir
Yazı- İsmail Kaynar Fotoğraf- Leyla Helvacı Bir şehir Hakkâri. Dağ ormanının ortasında onlarca medeniyete beşiklik etmiş, mazbut, mağrur, muhkem bir şehir.
Oğlun Baba Dedi
Şiir- Mehmet Doğan Fotoğraf- Saulo Leite Oğlun büyüdü Kahverengi gözleri Dişlerinin arası biraz açık Baba diyor baba Ama yaslanamıyor sana Düş
Ağaç
herkes kaçtı, ben kıpırdamadım kaç yıldır özlüyorum unuttum
Yarım Kaside
Şiir- Emre Birdal Fotoğraf- Maria Orlova Maceramız başlarken gözlerine at beni Sonsuza dek yanayım küllerine kat beni. Lav kesilmiş bir okum sevdanın sadağında
Lorenza
Uçurum oldum, sevdam çingene, yolum çöl… Ve gittin, Tanrı sana çok kızacak Lorenza
Palto
Omuzları örtmek için vardır palto. At yenildi, avaz bir ayazda Kamçı kurudu kılcalında!