TESELLİ
Gün biter, yol azalır Leyla ölür, sevda baki kalır.
Bir Şair İki Şehir
Kızarsın Bir şehir yıkılır durduk yere
Otobüs Durağında Bir İçişleri Bakanı
90’lar bence Türkiye’nin ergenlik dönemiydi. Yağlı cildini sivilceler basmış, hormonları dengesini bozmuş, değişen, dönüşen, dokunsan patlayacak, dokunmasan çatla
Kadınların Kelimeleri
İki karpuz bir koltuğa sığmaz diyen hırs kültürünü anladı da, iki hayatı bir çatıya sığdıramayan düzenden sağlam nesil çıkmayacağını anlayamadı bu dünya.
Gülce
O gün söz verdim hayata. Yaşım on yedi. Belediyenin özene bezene yaptığı canım parkının yer yer karalanmış, kırılmış, yakılmış bir bankında elimdeki şiir kita
Mösyö ile Müjgan Abla
Fakat harbiden, Mösyö de güzel bir sesleniş. Altında üşümek ve yalnızlıktan başka bir şey yok. Bomboş adımın altı. Müthiş bir his bu boşluk…
Plastik Terlik
Hep bir ağızdan şarkıyı söylemek plastik terlik pişmanlığını unutturmuştu Ayşe’ye.
Hayat Sigortası
Her şeyini birdenbire kaybetmiş insanlar için arkasında bir şeyler bırakabilme ihtimalini bilmek dahi büyük bir teselli kaynağıdır çoğu zaman.
Yıldızlara Açık Kale
20. Yüzyılın en ilginç isimlerinden birisiydi. Kendisi doğduğunda (29 Haziran 1900) Emil Zola 60, Anatole France 56, Pierre Loti 50, Henri Bergson 41, Andre Gide ve Gandhi 31
Üç, İki, Bir, Kayıt
Deliksiz bir uyku uyumayı hedefliyorum. Malum senaryo henüz bitmedi(!)