Kilitli Kapı
Sonuçta kilitli olan bir kapıydı, içeride bir insan yoktu. Fakat eve girip yaşamaya başlayınca, kapıyı her gördüğümde "Acaba içeride ne var?" sorusunu kendime sormada
Kış Yorgunu
Göğü yırtarcasına kopuyor fırtınalarım. Düştükçe lapa lapa asuman, diyorum belki son!
Sevgili Ekim
Açtım avuçlarımı bak Belki bir serçe konar acemice Serçe…
Hayat Kırıklığı
Müsait bir yerde indim Her yer müsaitti bana zaten Şehri gezdim, simit yedim
Sessizlik
Konuşamamış, derdini anlatamamış, sözüne hiç kulak verilmemiş birinin ne kadar uzun olursa olsun her hecesini beklemek boynumuzun borcu.
Başka Bir Göğün Altında
Yollar bomboş. Dükkanların çoğu kapalı. Sırtıma saplanan ağrıya aldırmadan sol elimle kavrıyorum düğmeyi. Son kez gökyüzüne bakıyorum. Derin bir nefes almak istiy
Öğretmen
Bir kitapta parmak izim çıkmış, doğrudur! “Öğretmenin başka neyde izi kalır Hakim Bey!” desem de kırdı kalemimi kara cüppeli hakim.
Kırık Saat Zamanı
Bana kalırsa bir yerde bir hak yenince zamanda bir kırılma olur. Belki de her insanı ilk kez yanlış yaptığında dünyada kırılan bir şey ikaz ediyordur.