Hastane Palyaçosu
Şiir: Mehmet Doğan Fotoğraf: Azraq Al Rezoan Kafası kum gölüne saplanmış Alelade bir insan kadar yorgunum Tuza susamış deniz yosunu misali Kuma susamış ga
Dede ne yaptın sen!
Cici Ninem, sanki yaşlıların hayatlarının önündeki sosyal otoritenin temsilcisi benmişim gibi bana döndü ve dedi ki, Biz hayatımızı yaşamak istiyoruz. Hayat arkada
Piyanist Şantör Sabri
Tam konuşacaktım aslında millet halaydayken. Birden hamile birinin sancısı tuttu. Tövbe Yarabbi. Gelinlikle koştu gitti halayın ortasına. Ben ne olduğunu anlamadan davull
Önce Hayatımız Hayati, Selçuk!
Sahi, Selçuk Baran, sen neden kadın olmanın getirdiği bazı yenilginlikleri yer yer kabul ettin. Neden, alıp başını gitmek istediğinde, koltukların yerini değiştirmek
Kimim ben Nesli?
Şu anda sen yoksun! Yok olmak bir insana yapabileceğin en kötü şey. Var ol! Hemen ol! Bana bugüne kadar yaptıklarını affetmeyeceğim ama potansiyel görüyorum Nesli.
İcat
Üzerinde aylardır çalıştığı ve sonunda bitirdiği daha önce ne duyulmuş ne görülmüş bir icattı. Bundan kimseye bahsetmek istemiyordu çünkü illegal olması muhteme
Profildeki Diana
“Peki insan dört-dört buçuk ayda nasıl bu kadar çabuk, bir adama 'tutulma' MR'ını kabul eder?”
Aynamın Talihi
Saçlarımı yağmur perileri ıslatmıştı ve her şeye rağmen kaybetmediğim hayretim’’ affı muhakkak bir hayat’’ sunuyordu ihtiyar gözlerime.
Güfte
Yurdumu sormayın bana! Kuşlar çağırır memleketimin isimlerini…
Feyza Yılmaz
..sınırlar hayal gücünün düşmanı sanırız, oysa sınırlardan başlar benim düşlerim.